Een gedicht is voor mij een betekenis geven aan woorden die ik niet had gedacht te kunnen vinden. Het zoeken naar, of het vanzelf vinden van de juiste woorden is verwonderlijk. Als ik schrijf, denk ik onbewust na over dingen die ik soms liever uit de weg ga. En het geeft mij een soort van rust in mijn hoofd als alles in elkaar past, het juiste aantal regels, woorden, als het ritme lijkt te kloppen.
Weven
nadenkend over het leven
nam ik een glaasje wijn
en verloor mezelf in de tijd
toen ik nog verhalen kon weven
ik voelde de vreugde voor even
hoe kon ik vergeten hoe fijn
het is om je te verliezen in je zijn
dat moment wilde ik me geven
één moment om te dromen
mij te verliezen in het verleden
ik dwing me terug naar de realiteit
en orden mijn gedachten in een lijn
ik voel mijn vingers beven
wend mijn gezicht en kijk naar boven
