Dopamine is lid van een klasse moleculen die de catecholaminen worden genoemd en die dienen als neurotransmitters en hormonen. In de hersenen dient dopamine als neurotransmitter en wordt vrijgegeven door zenuwcellen om signalen naar andere zenuwen te sturen. Buiten het zenuwstelsel werkt het als een lokale chemische boodschapper in verschillende delen van het lichaam.
Een aantal belangrijke neurodegeneratieve ziekten wordt in verband gebracht met een abnormale werking van het dopaminesysteem en sommige van de belangrijkste medicijnen die worden gebruikt om deze ziekten te behandelen, werken door de effecten van dopamine te veranderen. De ziekte van Parkinson wordt veroorzaakt door een verlies van dopamine afscheidende cellen in een hersengebied dat de substantia nigra wordt genoemd.
De metabolische precursor voor dopamine, L-Dopa, kan worden gemaakt en in 1970 keurde de Food and Drug Administration L-Dopa (merknaam levodopa) goed voor de behandeling van de ziekte van Parkinson.
Het is al bekend dat dopamine een belangrijke rol speelt bij het denken, het geheugen, beweging en beloning. Recentelijk hebben onderzoekers echter aangetoond dat dopaminerge neurotransmissie een centrale rol speelt bij het moduleren van pijnperceptie en analgesie in bepaalde delen van de hersenen, waaronder de insula, thalamus, basale ganglia, cortex cingulate anterior en periaqueductale gray. Lage dopaminespiegels dragen waarschijnlijk bij aan de pijnklachten bij mensen met de ziekte van Parkinson en abnormale dopaminerge neurotransmissie is ook aangetoond bij pijnlijke aandoeningen zoals fibromyaliga, het brandende-mond-syndroom en pijnlijke diabetische neuropathie.
Bij acute pijn na een verwonding worden pijnsignalen vanaf de plaats van de verwonding naar het ruggenmerg gestuurd, dat ze op zijn beurt doorgeeft aan hersencellen die ze vervolgens door de hersenen verspreiden. Bij chronische pijn blijven neuronen echter pijnsignalen naar de hersenen sturen, zelfs als er geen letsel is. Volgens schattingen van het Institute of Medicine lijden meer dan 100 miljoen mensen in de VS aan chronische pijn, waardoor per jaar ongeveer 600 miljard dollar wordt uitgegeven aan productiviteitsverlies en medische zorg.
Dit jaar publiceerden onderzoekers van de Universiteit van Texas een studie in het Journal of Neuroscience waaruit blijkt dat dopamine een sleutelrol kan spelen bij het in stand houden van chronische pijn. De onderzoekers volgden de pijnsignaleringsroute tussen de hersenen en het ruggenmerg in een diermodel en ontdekten dat het verwijderen van dopaminehoudende cellen de chronische pijn verminderde.
Het onderzoek toonde aan dat een groep dopamine bevattende cellen, A11 genoemd, geen effect heeft op acute pijn, maar wel een significant effect lijkt te hebben op chronische pijn. De onderzoekers zijn van mening dat het onderzoek meer inzicht geeft in de factoren die bijdragen aan pijn, wat uiteindelijk kan leiden tot betere behandelingen. Hoofdauteur van het artikel, Ted Price, zegt dat de bevinding nieuwe mogelijkheden zou kunnen bieden voor gerichte medicijnen die chronische pijn kunnen omkeren.
In de toekomst zou het team de interactie tussen stress en A11 willen onderzoeken en meer te weten willen komen over de moleculaire mechanismen die dopamine en chronische pijn bevorderen.
BRON: news-medical.net